پرستاری
فاطمه اخلاقی رضایی؛ امیر رضا صالح مقدم؛ فاطمه حشمتی نبوی؛ حمیدرضا بهنام وشانی
دوره 29، شماره 1 ، فروردین و اردیبهشت 1401، ، صفحه 166-178
چکیده
مقدمه: تعارض پدیدهای است که آثار مثبت و منفی روی عملکرد افراد و سازمانها دارد. مطالعهی حاضر با هدف بررسی تأثیر اجرای برنامه مدیریت تضاد بر میزان تعارض شغلی و سبکهای حلّ تعارض پرستاران انجام شد.روش انجام کار: این مطالعهی تجربی بر روی 60 پرستار در بیمارستان کامیاب مشهد، در دو گروه مداخله و کنترل)قبل و بعدی(، در سال 1398و99 انجام شد. ...
بیشتر
مقدمه: تعارض پدیدهای است که آثار مثبت و منفی روی عملکرد افراد و سازمانها دارد. مطالعهی حاضر با هدف بررسی تأثیر اجرای برنامه مدیریت تضاد بر میزان تعارض شغلی و سبکهای حلّ تعارض پرستاران انجام شد.روش انجام کار: این مطالعهی تجربی بر روی 60 پرستار در بیمارستان کامیاب مشهد، در دو گروه مداخله و کنترل)قبل و بعدی(، در سال 1398و99 انجام شد. برای گروه مداخله کارگاه مدیریت تضاد به مدت 6 ساعت برگزار و یک هفته پس از کارگاه، دو جلسه درونبخشی برگزار شد. در هر دو گروه مداخله و کنترل در بدو ورود، پانزده روز و یکماه پس از اتمام جلسات درونبخشی، پرسشنامههای تعارض شغلی دوبرین و سبک های حل تعارض توماس وکیلمن تکمیل شد. دادهها تحت تجزیه و تحلیلهای آماری با استفاده از نرم افزارspss نسخه 16قرار گرفتند. یافتهها: پانزده روز و یکماه پس از مداخله میانگین نمره تعارض شغلی در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل و نسبت به قبل از برگزاری دوره به صورت معنی داری کاهش یافت (به ترتیب 003/0=p ،008/0 p= و 001/0≥p). اجرای برنامه مدیریت تضاد گرایش به استفاده از سبک همکاری را نسبت به گروه کنترل افزایش میدهد (02/0=p). گرایش به این سبک در گروه مداخله پانزده روز پس از دوره آموزشی و یکماه پس از آن نسبت به پیش از دوره افزایش داشت (001/0>p).نتیجه گیری: یافتهها نشان دادند اجرای برنامههای مدیریت تعارض برای پرستاران منجر به کاهش تعارضات شغلی در میان آنها میگردد. مطالعات بیشتر به منظور تبیین نقش اجرای برنامهی مدیریت تعارض بر کارکرد سیستم سلامت پیشنهاد میگردد.